Inmiddels vieren we alweer de tweede-week-dag van onze twee overgebleven pups. We hadden gehoopt een dagboekje vol positieve en mooie verhalen te kunnen publiceren, maar helaas is ook deze week nogal stormachtig verlopen.

De eerste dagen na het overlijden van Blossom verliepen met ups en downs. Enerzijds leken de pups en Glacee wat rustiger. Ze sliepen wat beter, er werd minder gepiept en ook Glacee leek wat geruster er in te zijn dat alles wel goed zou komen met de tweeling. Anderzijds merkten we duidelijk dat Glacee af en toe nog echt op zoek ging naar Blossom. Met name de eerste nachten, aan het begin van de nacht, liep ze piepend door de slaapkamer op zoek naar haar meisje. Het was hartverscheurend om te zien, maar we konden helaas niet meer doen dan haar steunen om haar door deze moeilijke periode heen te slepen. Na een paar dagen werd het zoeken gelukkig minder en vond Glacee ietwat meer rust.

Maandag werd hier een nieuw Alles-In-1 pakket geïnstalleerd waarvoor nieuwe snoeren door het hele huis gelegd moesten worden. Voor de rust en veiligheid van de pups heb ik me daarom maar met hen, moeders en Abby afgezonderd in een kamer waar de monteur niet hoefde te zijn niet wetende dat de hele installatie ruim 2 uur zou duren. Het was een lange zit en we waren blij dat de pups hun oren/ogen nog niet open hadden zodat ze niet veel van alles meekregen. Voor moeders was het wel erg stressvol want zij maakte zich veel zorgen om de vreemde man in ons huis. Gelukkig keerde de rust na zijn vertrek gauw weer terug.
Dinsdagochtend bevonden we ons echter ineens weer in een kritieke situatie. Binnen enkele minuten tijd zat Glacee van top tot teen onder de uitslag en het werd met de minuut erger. Ze verging van de jeuk en kon uiteindelijk zelfs niet eens meer normaal lopen hierdoor. We belden onze eigen dierenartsenpraktijk maar kregen helaas het idee meer als zeikerds gezien te worden dan echt serieus genomen te worden. We konden vier uur later wel ergens ingepland worden wat na lang zeuren uiteindelijk een uur later werd. We vonden de situatie te ernstig om zo lang te kunnen wachten dus hebben uiteindelijk een andere praktijk in de buurt opgebeld waar we meteen terecht konden. Hier aangekomen bleek Glacee een heftige allergische reactie te hebben, waarschijnlijk op een insectenbeet (of heel misschien haar voeding, ook al krijgt ze al een tijd hetzelfde te eten/drinken en hebben we haar de dag voor dit alles plaatsvond ook nog uit dezelfde verpakkingen te eten/drinken gegeven). Ze kreeg een injectie hiertegen en er werd ons verteld als de uitslag rondom de keel en neus zich zou gaan vormen we extra moesten opletten ivm de kans op ademnood. Eenmaal thuis had Glacee nog steeds jeuk maar de bulten leken minder te worden en vond Glacee zelfs even de rust om haar pups te voeden. Een uur later werd de uitslag echter weer heftiger en begon dit zich ook rondom de keel en neus te vormen. Haar snoet raakte helemaal opgezet, ze kon bijna niet meer kijken en verging ook weer van de jeuk. We besloten toen onze eigen dierenkliniek toch weer te contacteren in de hoop dat ze ons nu wel konden helpen en de situatie ernstig genoeg vonden. Na lang aandringen konden we daar een aantal minuten later terecht en eenmaal daar kregen we gelijk de wind van voren... Hoe we het in ons hoofd haalden om met spoed om een dierenarts te vragen bij een allergische reactie, dat er nu ergere gevallen niet behandeld konden worden en dat het belachelijk was dat wij naar een andere dierenarts waren gegaan omdat wij hen dus toch blijkbaar niet vertrouwden. Feit dat ons was verteld dat als de klachten rondom haar keel en neus zich begonnen te openbaren er kans was op verstikking deed er niet toe. Wij zaten volledig in de fout volgens hen. Ondertussen ging het met Glacee alsmaar slechter en kreeg zij nog een injectie en ook wat medicijnen voor hier thuis om de allergie onder controle te krijgen. Nadien verdwenen de klachten gelukkig wel langzaamaan en enkele uren later belandde Glacee in een diepe slaap waar ze de rest van de dag nog maar nauwelijks uit is gekomen. De pups hebben ondertussen gelukkig niet veel meegemaakt van alle gezondheidsproblemen van moeders. Zij hebben bijna overal hier thuis doorheen geslapen.

De hele situatie en hoe het contact met onze dierenarts deze week maar ook vorige week rondom het overlijden van Blossom verliep, heeft ons doen besluiten om zo snel mogelijk op zoek te gaan naar een andere dierenartsenpraktijk. Wij zijn inmiddels het vertrouwen in dit artsenteam verloren hoewel we ooit een erg goede band hadden met de dierenartsen en overige medewerkers daar. De constante wisseling van artsen in combinatie met het niet serieus genomen worden keer op keer heeft er ondertussen echter voor gezorgd dat wij niet meer het idee hebben de beste en juiste zorg te krijgen binnen deze praktijk. Woensdag hebben we dan ook gelijk contact opgenomen met een andere kliniek in de buurt voor meer informatie om ons uiteindelijk te laten overschrijven naar deze praktijk.
Onze zorgen waren hierna nog niet voorbij want dinsdagavond bleek Miffy echter wat te zijn afgevallen en de volgende dag begon Huck ook gewicht te verliezen. De dierenartsbezoekjes en medicijnen die Glacee heeft gehad hebben blijkbaar een nadelige invloed op haar melkproductie waardoor ze nog maar nauwelijks voeding voor haar kleintjes over heeft. Na overleg met verschillende collega fokkers en onze nieuwe dierenarts hebben we besloten Glacee iets toe te dienen in de hoop dat dit haar melkproductie weer op gang brengt. Werkt dit onvoldoende dan zullen we de pups moeten gaan bijvoeren, maar we hopen dat hiermee de hele melkfabriek weer goed op gang komt zodat de kleintjes gewoon de beste melk van moeders kunnen krijgen. Gelukkig waren beide pups de afgelopen dagen (erg) veel aangekomen en ogen ze dan ook nog altijd lekker mollig dus is er nog niet gelijk reden tot zorgen nu ze iets minder wegen dan gehoopt.
Gelukkig is er ook nog mooi nieuws te melden… Want woensdagochtend had Miffy ineens één van haar oogjes open en enkele uren later volgde ook haar andere oogje. Die avond kreeg ook Huck ineens wat kleine spleetjes die hem een kleine kijk in onze wereld gaf. En deze donderdag werd meneer wakker met open oogjes die de wereld in staren. En… Donderdag bleken de pups weer aan te komen en kwam de melkbar van moeders langzaamaan weer op gang. Hopelijk is dit dus een voorbode van hoe onze aankomende week zal gaan verlopen!

Hieronder ook nog wat korte stukjes over de twee pups individueel, gewoon voor de leuk!

Iedere week probeer ik de weekfoto’s een bepaald thema te geven. De week van de geboorte had als thema ‘introductie’, week 1 had als thema ‘welcome home’ en deze week is het thema ‘summer time’. Hoewel het niet echt zomers is buiten op het moment hebben we het zonnetje voor deze photoshoot maar even in huis gehaald.

Huckleberry Pie Special Princess “Huck” – Powderpuff ♂

Huck was een beetje de huilbaby deze week. Hij was regelmatig ergens ontevreden over, al viel hij telkens in de hand weer gauw in slaap.. Glacee leek af en toe blij te zijn dat wij de zorgen over hem overnamen want zij wist soms ook echt niet meer wat ze met hem aan moest. Aan zijn gewicht zal het in ieder geval niet hebben geleden want al met dag 10 zat Huck op hetzelfde gewicht als sommige van onze Sheltiepups in het verleden!
Knuffelen is nog altijd een van de favoriete bezigheden van deze meneer. Lekker op zijn buikje kriebelen vindt hij echt heerlijk en ook bij moeders ligt hij vaak lekker te kroelen. Toch is Huck ook wel een klein beetje een loner. Zo zoekt hij ook regelmatig een plekje voor zichzelf op in de kist/mand om daar lekker van alle ruimte om zich heen te genieten van een fijn slaapje.
Zodra er melk in de buurt is weet Huck dit meteen. Zelfs als zijn moeder een kopje melk kreeg volgde hij zijn neus die richting uit. Huck komt op ons echt over als een kleine grote goedzak, een knuffel teddybeer die alleen soms gewoon even wat extra knuffels nodig heeft om lekker in slaap te vallen.

Blueberry Muffin Special Princess “Miffy” – Hairless ♀

Miffy is deze week een beetje de nieuwe favoriet geworden van mama Glacee. Met het overlijden van Blossom miste Glacee echt ‘haar’ pupje waarmee ze zo vaak lekker lag te slapen en kroelen. Miffy nam deze rol maar al te graag op zich en is dan ook tegenwoordig de pup die het meeste bij mams in de buurt ligt, lekker dicht tegen haar aan of onder haar hoofd.
Miffy is nog altijd een relaxt en makkelijk pupje. Ze piept wel eens, maar is meestal zeer tevreden en ligt vaak lekker op haar zij of rug te slapen. Inmiddels heeft ook zij het buikje kriebelen ontdekt en uitgevonden hoe lekker dit is dus verwennen we haar hier af en toe ook mee.
In formaat is ze een stukje kleiner dan haar broer Huck maar ondanks dit was zij wel de pup die als eerste deze wereld in keek met het openen van haar oogjes. Tijdens het drinken heeft Miffy nogal de neiging in slaap te vallen wat er soms voor zorgt dat ze minder melk binnen krijgt dan de bedoeling was. Maar haar lekkere buikje doet vermoeden dat ze nu ook weer niet iets tekort komt gelukkig.

Voorzichtig breekt inmiddels de volgende fase aan waarin de pups de wereld wat meer zullen gaan verkennen met gehoor, zicht en uiteindelijk ook acties. Hierover volgende week veel meer in het volgende puppydagboek.
Vergeet niet mijn Facebook, Instagram en YouTube account(s) in de gaten te houden voor regelmatige updates gedurende de week, en check dagelijks het puppyalbum voor recente kiekjes en de puppycam voor livebeelden uit de puppyren in de huiskamer.
Dit was het weer voor deze week, tot het volgende puppydagboek!

Geboorte - Week 1 - Week 2 - Week 3 - Week 4 - Week 5 - Week 6 - Week 7 - Week 8 -
Week 9 - Week 10 (RIP Miffy)